Azken urteotan, nano-droga teknologiak teknologia berri eta ezaguna bihurtu dira sendagaiak prestatzeko teknologian. Nano-drogak, hala nola nanopartikulak, bola edo nano-kapsula nanopartikulak garraiatzaile sistema gisa, eta partikulen eraginkortasuna modu jakin batean sendagaiaren ondoren bateratzea, nanopartikulen prozesamendu teknikoan ere zuzenean egin daiteke.
Ohiko sendagaiekin alderatuta, nano-sendagaiek ohiko sendagaiekin parekaezinak diren abantaila asko dituzte:
Askatze moteleko sendagaia, gorputzean sendagaiaren erdibizitza aldatzen duena, sendagaiaren ekintza-denbora luzatuz;
Organo zehatz batera irits daiteke sendagai gidatu bihurtu ondoren;
Dosia murrizteko, eraginkortasuna bermatzeko premisan albo-ondorio toxikoak murriztu edo ezabatzeko;
Mintzaren garraio-mekanismoa aldatzen da sendagaiak biofilmarekiko iragazkortasuna handitzeko, eta hori onuragarria da sendagaiaren xurgapen transdermalerako eta sendagaiaren eraginkortasunerako.
Beraz, garraiatzaile baten laguntzarekin sendagaiak helburu espezifikoetara eramateko behar horietarako, nanodrogaren aldetik tratamenduaren eginkizuna betetzeko, garraiatzailearen diseinua ezinbestekoa da sendagaien helburuaren eraginkortasuna hobetzeko.
Duela gutxi albistegiek esan zuten Australiako Gales Berriko Unibertsitateak metodo berri bat garatu zuela, nanobotika-garraiatzailearen forma alda dezakeena, eta horrek minbiziaren aurkako sendagaiak tumorera garraiatzen lagunduko duela, eta minbiziaren aurkako sendagaien eragina hobetuko duela.
Disoluzioan dauden polimero molekulak automatikoki era daitezke polimeroaren besikula hutsak diren egitura esferikoak erabiliz, egonkortasun handia eta aniztasun funtzionalaren abantailak dituena. Oso erabilia da sendagaien garraiatzaile gisa, baina, aldiz, naturan dauden bakterio eta birusek, hala nola hodiak, hagaxkak eta egitura biologiko ez-esferikoak errazago sar daitezke gorputzean. Polimero besikula horiek egitura ez-esferikoak eratzea zaila denez, polimeroak neurri batean mugatzen du sendagaiak giza gorputzean duen helmugara eramateko duen gaitasuna.
Australiako ikertzaileek kriomikroskopia elektronikoa erabili zuten disoluzioan dauden polimero molekulen egitura-aldaketak behatzeko. Ikusi zuten disolbatzailean dagoen ur kantitatea aldatuz, polimero besikulen forma eta tamaina egokitu zitezkeela disolbatzailean dagoen ur kantitatea aldatuz.
Ikerketaren egile nagusiak eta Gales Berriko Unibertsitateko Pine Parr Sol Kimika Institutukoak esan zuen: "Aurrerapen honek esan nahi du ingurunearen arabera alda daitekeen polimero besikula baten forma, hala nola obalatua edo hodi formakoa, eta bertan dagoen sendagai paketea". Aurretiazko frogek iradokitzen dute nano-sendagai eramaile naturalagoak eta ez-esferikoagoak tumore-zeluletara sartzeko aukera gehiago dutela.
Ikerketa nature communications aldizkariaren azken alean argitaratu da sarean.
Argitaratze data: 2022ko uztailak 4